Jak wygląda usuwanie wgnieceń parkingowych?

Gdy zdarzy nam się stłuczka na parkingu, bo np. nie zaciągnęliśmy ręcznego hamulca, liczymy na to, że wgniecenia będą niewielkie, a lakier nienaruszony. Dzięki temu można uniknąć kosztownego lakierowania karoserii. Mechanicy w warsztatach dysponują obecnie różnymi metodami przywracania blachy do stanu sprzed kolizji. Sprawdzamy, jak wygląda usuwanie wgnieceń parkingowych.

Ocena wielkości wgniecenia parkingowego

Ocena wgniecenia zaczyna się od dokładnych oględzin karoserii w dobrym oświetleniu, najlepiej przy użyciu lampy kontrolnej lub reflektora o wąskiej wiązce światła. Fachowiec używa także liniałów pomiarowych oraz często także plastikowych wskaźników kształtu, które pomagają określić głębokość i stopień odkształcenia blachy. Następnie analizuje głębokość uszkodzenia, jego średnicę, kształt oraz miejsce wystąpienia. Wgłębienia dzieli się na powierzchowne (do 1–2 mm głębokości) i głębokie, które mogą sięgać kilku milimetrów. Średnica również ma znaczenie. Wgniecenia punktowe o średnicy do 5 cm są łatwiejsze w naprawie niż rozległe deformacje zajmujące większą część drzwi, maski czy błotnika.

Przy ocenie wgnieceń w karoserii liczy się też ich lokalizacja. Te położone centralnie na dużym, płaskim panelu, na przykład na środku drzwi, zwykle dają się łatwo usunąć metodą PDR lub przy użyciu techniki panelowej. Trudniejsze są uszkodzenia umieszczone blisko przetłoczeń, załamań blachy lub na krawędziach elementów. W tych miejscach blacha jest sztywniejsza, a dostęp do wnętrza ograniczony. W takich przypadkach nasz specjalista musi ocenić, czy będzie można wypchnąć blachę od środka, czy raczej użyje narzędzi do wyciągania wgnieceń z zewnątrz. Podczas oceny weryfikuje się też stan lakieru, jeśli jest spękany, to niestety wyklucza stosowanie metod usuwania wgnieceń bez lakierowania.

Jaką metodę wybrać do usuwania wgnieceń parkingowych?

Wybór odpowiedniego sposobu usuwania wgniecenia parkingowego zależy głównie od stopnia deformacji i dostępu do uszkodzonego miejsca. Najczęściej używaną techniką jest metoda PDR (Paintless Dent Repair) i technika panelowa.

Metoda PDR przy usuwaniu wgniecenia parkingowego

W metodzie PDR mechanik usuwa wgniecenie, wypychając je od wewnątrz lub wyciągając z zewnątrz, wykorzystując do tego zestaw specjalistycznych narzędzi i klejów termotopliwych. Narzędzia różnią się długością i kształtem, co pozwala na precyzyjne formowanie powierzchni bez uszkadzania lakieru.

Naprawa PDR sprawdza się najlepiej przy niewielkich, świeżych wgnieceniach, szczególnie gdy blacha nie została rozciągnięta. Jeśli dostęp do uszkodzenia od wewnątrz jest możliwy, np. po demontażu tapicerki drzwi, specjalista wypycha blachę stopniowo, aż odzyska pierwotny kształt. W przypadku ograniczonego dostępu lub kilku punktów odkształcenia stosuje się metodę zewnętrzną. Polega ona na przyklejeniu adapterów do karoserii i stopniowym podciąganiu blachy za pomocą suwaków i młotków bezwładnościowych.

Technika panelowa przy większych powierzchniach

Technika panelowa to precyzyjna metoda naprawy stosowana przy większych i rozleglejszych wgnieceniach, szczególnie wtedy, gdy uszkodzenie obejmuje łagodne przetłoczenia lub fragmenty karoserii o nieregularnym kształcie. Polega na ręcznym modelowaniu blachy bez jej demontażu, przy użyciu zestawu specjalistycznych narzędzi: dźwigni, podbijaków, lamp inspekcyjnych oraz – w razie potrzeby – urządzenia zwanego spotterem. Spotter umożliwia delikatne naciąganie blachy z zewnątrz poprzez punktowe przygrzewanie pinów do powierzchni metalu.

Usuwanie wgnieceń w rejonie przetłoczeń i załamań blachy

Wgniecenia powstałe w pobliżu przetłoczeń, krawędzi lub załamań blachy są trudniejsze do usunięcia, ponieważ materiał w tych miejscach jest sztywniejszy i mniej podatny na formowanie. Przy naprawie metodą PDR technik sięga po cienkie, profilowane dźwignie, które umożliwiają precyzyjną pracę bezpośrednio przy linii przetłoczenia. Ważne jest stopniowe modelowanie powierzchni – zamiast jednorazowego wypchnięcia, blacha wraca do pierwotnego kształtu etapami, poprzez delikatne i powtarzalne naciski.

W przypadku wyciągania wgnieceń z zewnątrz stosuje się mniejsze adaptery klejowe i lżejsze młotki bezwładnościowe, co pozwala lepiej kontrolować siłę naciągu i uniknąć dodatkowego odkształcenia przetłoczenia. W trudniejszych przypadkach, np. na załamaniach błotnika lub pokrywy bagażnika, specjalista może połączyć naprawę PDR z techniką panelową. Dzięki temu możliwe jest dokładne odwzorowanie oryginalnych linii karoserii bez konieczności szpachlowania czy lakierowania.

Kiedy klasyczna naprawa lakiernicza staje się koniecznością?

Gdy powłoka lakiernicza została naruszona albo wgniecenie znajduje się w miejscu o podwójnej warstwie blachy, trzeba sięgnąć po klasyczną naprawę lakierniczą. Wtedy usuwa się wgniecenie mechanicznie, a następnie szlifuje, gruntuje i maluje uszkodzony element. To bardziej czasochłonna i kosztowniejsza procedura, dlatego właściciele aut często pytają o wyciąganie wgnieceń bez lakierowania jako pierwszą opcję.

Technik w warsztacie samochodowym, zanim zabierze się za usuwanie wgnieceń, najpierw ocenia stan blachy, ich wielkość i lokalizację oraz dokonuje pomiarów. Metoda PDR najlepiej sprawdza się przy nowych i niezbyt dużych uszkodzeniach. Jeśli blacha jest wgięta na większej powierzchni, zwykle stosuje się technikę panelową. Jeśli potrzebujesz pomocy przy naprawie karoserii, zapraszamy do naszego warsztatu.